[ویکی نور] محمد عبدالمنعم خفاجی، در نهم ماه مبارک رمضان در سال 1333ق، برابر با بسیت و دوم ژوئیه سال 1915م در بخش تلبانه منصوره از توابع قاهره دیده به جهان گشود.
خانواده وی منتسب به قبیله معروف خفاجه است. این قبیله هم اکنون در کشور عربستان سعودی، عراق، مصر و نیز در جنوب غرب ایران زندگی می کنند و شهر سوسنگرد خوزستان ایران در میان مردم محلی به خفاجیه معروف است. شیخ خفاجی در باره تاریخ قبیله خود سه کتاب قطور تألیف و منتشر ساخته است.
وی تحصیلات ابتدائی و متوسطه را در زادگاهش به پایان رساند، سپس وارد دانشگاه الازهر گردید و در سال 1940م، تحصیلات لیسانس زبان و ادبیات عرب را به اتمام رساند و گواهی نامه آن را دریافت کرد. شش سال بعد دانش نامه دکتری را با درجه ممتاز از همان دانشگاه به دست آورد. به عنوان استاد زبان و ادبیات عربی در دانشکده زبان و ادبیات مشغول به کار شد. وی پس از اندک زمانی به ریاست آن دانشکده منصوب گردید.
مجله رسمی دانشگاه الازهر در باره وی چنین می نویسد: الخفاجی، شاعر، ناقد، نویسنده و پژوهشگر فرهنگ و ادبیات و میراث علمی و ادبی در بالاترین سطوح علمی و ادبی است. او از علمای معاصر الازهر است که در محیط علمی آنجا تربیت یافته و در جهان اسلام از هندوستان گرفته تا مراکش به گردش علمی پرداخته است. وی دائرة المعارف هایی علمی و ادبی تألیف کرد که گروه های علمی مقتدر و توانا از انجام آن عاجز ماندند. معاصرین وی او را سیوطی نامیده اند. وی بیش از ده هزار مقاله فرهنگی - ادبی در نشریات گوناگون در مصر و جهان اسلام به رشته تحریر درآورده است.
در باره زندگی شیخ خفاجی بیش از ده کتاب و یک صد شرح حال در مصادر و مراجع مختلف علمی و ادبی نوشته شده است؛ از جمله زندگی نامه ای که خود او نوشته و با عنوان مواکب الحیاة، در سه جلد منتشر گردیده است.
وی در زمینه نقد ادبی، نزدیک به 20 عنوان کتاب مانند کتاب اصول النقد و نقد ادبی نوین و مکتب های آن و غیره... دارد. همچنین در بررسی و شرح و توضیح متون دینی و ادبی بیش از پنجاه عنوان کتاب و در زمینه علوم عربی، شروح و حواشی متعددی بر کتاب های معروف نحو و معانی و بیان نگاشته است. پیرامون تاریخ اسلام آثار گران بهایی را پدید آورده است که به 30 جلد می رسد. به تصحیح کتب خطی نیز بیش از یک صد کتاب ادبی و اسلامی، از جمله شرح مقامات حریری و اعجاز القران باقلانی پرداخته است.
خانواده وی منتسب به قبیله معروف خفاجه است. این قبیله هم اکنون در کشور عربستان سعودی، عراق، مصر و نیز در جنوب غرب ایران زندگی می کنند و شهر سوسنگرد خوزستان ایران در میان مردم محلی به خفاجیه معروف است. شیخ خفاجی در باره تاریخ قبیله خود سه کتاب قطور تألیف و منتشر ساخته است.
وی تحصیلات ابتدائی و متوسطه را در زادگاهش به پایان رساند، سپس وارد دانشگاه الازهر گردید و در سال 1940م، تحصیلات لیسانس زبان و ادبیات عرب را به اتمام رساند و گواهی نامه آن را دریافت کرد. شش سال بعد دانش نامه دکتری را با درجه ممتاز از همان دانشگاه به دست آورد. به عنوان استاد زبان و ادبیات عربی در دانشکده زبان و ادبیات مشغول به کار شد. وی پس از اندک زمانی به ریاست آن دانشکده منصوب گردید.
مجله رسمی دانشگاه الازهر در باره وی چنین می نویسد: الخفاجی، شاعر، ناقد، نویسنده و پژوهشگر فرهنگ و ادبیات و میراث علمی و ادبی در بالاترین سطوح علمی و ادبی است. او از علمای معاصر الازهر است که در محیط علمی آنجا تربیت یافته و در جهان اسلام از هندوستان گرفته تا مراکش به گردش علمی پرداخته است. وی دائرة المعارف هایی علمی و ادبی تألیف کرد که گروه های علمی مقتدر و توانا از انجام آن عاجز ماندند. معاصرین وی او را سیوطی نامیده اند. وی بیش از ده هزار مقاله فرهنگی - ادبی در نشریات گوناگون در مصر و جهان اسلام به رشته تحریر درآورده است.
در باره زندگی شیخ خفاجی بیش از ده کتاب و یک صد شرح حال در مصادر و مراجع مختلف علمی و ادبی نوشته شده است؛ از جمله زندگی نامه ای که خود او نوشته و با عنوان مواکب الحیاة، در سه جلد منتشر گردیده است.
وی در زمینه نقد ادبی، نزدیک به 20 عنوان کتاب مانند کتاب اصول النقد و نقد ادبی نوین و مکتب های آن و غیره... دارد. همچنین در بررسی و شرح و توضیح متون دینی و ادبی بیش از پنجاه عنوان کتاب و در زمینه علوم عربی، شروح و حواشی متعددی بر کتاب های معروف نحو و معانی و بیان نگاشته است. پیرامون تاریخ اسلام آثار گران بهایی را پدید آورده است که به 30 جلد می رسد. به تصحیح کتب خطی نیز بیش از یک صد کتاب ادبی و اسلامی، از جمله شرح مقامات حریری و اعجاز القران باقلانی پرداخته است.
wikinoor: خفاجی،_محمد_عبدالمنعم