خفات

لغت نامه دهخدا

خفات. [ خ ُ ] ( ع مص ) ناگاه مردن. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از تاج المصادر بیهقی ). || خشک گردیدن گیاه. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). منه : خفت الرزع و نحوه ؛ خشک گردید آن گیاه.

فرهنگ فارسی

ناگاه مردن یا خشک گردیدن گیاه

پیشنهاد کاربران

بپرس