خطلاء. [ خ َ] ( ع ص ) مؤنث اخطل. ( منتهی الارب ) ( از لسان العرب ). ج ، خُطُل. || گوسفند پهن گوش. || گوش سست. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ). || زن درشت اندام درازپستان. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ). ج ، خُطُل.
