( خطخطة ) خطخطة. [ خ َ خ َ طَ] ( ع مص ) ناوناوان رفتن از ماندگی. منه : خطخط فی سیره ؛ ناوناوان رفت از ماندگی. || کمیز انداختن. منه : خطخط ببوله ؛ کمیز انداخت. ( منتهی الارب ).
