خطبه خواندن. [ خ ُ ب َ خوا / خا دَ ] ( مص مرکب ) بر سر منبر دعای و ثنای خیر برای سلطان یا امیر یا خلیفتی در روز عید یا روز جمعه یا روز مقدسی خواندن : چو بر منبر جد خود خطبه خواند نشیندش روح الامین پیش منبر.
ناصرخسرو.
عهد کردم که از این پس خطبه نخوانم. ( گلستان سعدی ).
فرهنگ فارسی
بر سر منبر دعای و ثنای خیر برای سلطان یا امیر یا خلیفتی در روز عید یا روز جمعه یا روز مقدسی خواندن .