خطای نسبی. [خ َ ی ِ ن ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) برحسب تعریف : نسبت بین خطای مطلق یک کمیت بمقدار واقعی آن کمیت خطای نسبی نامیده می شود. اگر در کمیتهای واقعی a و b و c... خطای مطلق هر یک بصورت Da و Db و Dc... باشد و S مجموع کمیتهای واقعی a و b و c باشد و DS خطای مطلق S باشد، همواره رابطه زیر بین آنها برقرار است :...+ Dcc + Dbb + Daa = DsS
یعنی خطای نسبی حاصل جمع مساویست با مجموع خطاهای نسبی کمیتهای اجزاء جمع.