خطاره
لغت نامه دهخدا
خطاره. [ خ َطْ طارَ ] ( ع اِ ) حظیره شتران. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ). || ( ص ) شتر دم زننده چپ و راست. ( از منتهی الارب ) ( ازتاج العروس ) ( از اقرب الموارد ). منه : ناقه خطارة.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید