خطابه ارشادی

[ویکی فقه] خطابه ارشادی یکی از اصطلاحات به کار رفته در علم منطق بوده و به معنای خطابه در مقام تهذیب اخلاق و ارشاد اجتماع است.
برخی از منطقیان، خطابه را از لحاظ اغراض و موارد کاربرد آن، به پنج قسم تقسیم کرده و علاوه بر مشاوره، منافره و مشاجره، «خطابه ارشادی» و «خطابه تعلیمی» را از اقسام آن آورده اند. ۱. «خطابه ارشادی»؛ خطابه ای است که در مقام تهذیب اخلاق اجتماع ایراد می شود. ابن رشد این گونه خطابه ها را «خطابات در جهت ارشاد و تعلیم» نامیده است. ۲. «خطابه تعلیمی»؛ خطابه ای است که به غرض تعلیم و بحث القا می شود و در آن به ناچار باید از شرایط بحث و تحقیق و فرق بین تحقیق و توجیه سخن به عمل آید.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • گرامی، محمدعلی، منطق مقارن.