خطابات

لغت نامه دهخدا

خطابات. [ خ ِ ] ( ع اِ ) ج ِ خِطابَه. رجوع به خطابه در این لغت نامه شود.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] القای مراد به مخاطب از طریق ادوات خطاب را خطابات گویند.
خطابات، جمع خطاب، و به معنای آشکار ساختن مراد و منظور گوینده، به وسیله سخن گفتن و بکارگیری ادوات خطاب می باشد، خواه به قصد تفهیم و تفهم باشد، خواه به انگیزه های دیگر، مانند: قانون گذاری.
به عبارت دیگر
به بیان دیگر، خطاب، کلامی خاص است که از سوی گوینده به قصد تفهیم سخن و مراد خویش به دیگران یا افاده فایده ای دیگر، از طریق ادوات خطاب ابراز می گردد.
نکته
اصولیون در تعریف خطاب، عبارت های متفاوتی به کار برده اند.

پیشنهاد کاربران

خطابات، جمع خطاب، کلامی خاص است که از سوی گوینده به قصد تفهیم سخن و مراد خویش به دیگران یا افاده فایده ای دیگر، از طریق ادوات خطاب ابراز می گردد.
یکی از انواع خطابات �قانون گذاری� است.

بپرس