خطاب مفرد به لفظ جمع

[ویکی فقه] خطاب کردن شیء واحد به لفظ جمع را خطاب مفرد به لفظ جمع گویند.
قرآن در برخی موارد با آوردن لفظ جمع، مفردی را در نظر گرفته است؛
نمونه
مانند:۱. (یا ایها الرسل کلوا من الطیبات واعملوا صالحا… فذرهم فی غمرتهم حتی حین)؛ «ای پیامبران از چیزهای پاکیزه بخورید و کار شایسته کنید… پس آن ها را در ورطه گمراهی شان تا چندی واگذار». خطاب آیات ، به صیغه جمع ، و مخاطب پیامبر خدا صلی الله علیه و آله وسلّم است؛ زیرا هیچ پیامبری هم زمان با آن حضرت و پس از وی نبوده است؛ بنابراین، خطاب «یا ایها الرسل» به معنای «یا ایها الرسول» است. ۲. (وان عاقبتم فعاقبوا بمثل ما عوقبتم به ولئن صبرتم لهو خیر للصابرین) که با صیغه جمع ، خطاب به پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله وسلّم است؛ به دلیل آیه بعد که می فرماید: (واصبر وما صبرک الا بالله…). ۳. (حتی اذا جاء احدهم الموت قال رب ارجعون)؛ «تا آنگاه که مرگ یکی از ایشان فرا رسد می گوید پروردگارا مرا بازگردانید»، که «رب ارجعون» به معنای: «رب ارجعنی» است.