خطاب معدوم

[ویکی فقه] خطاب کردن شیء غیرموجود در زمان خطاب را خطاب معدوم گویند.
« معدوم » به معنای ناموجود است و «خطاب معدوم» یعنی گوینده چیزی ناموجود را مخاطب قرار می دهد؛
مثال
مانند: (یا بنی آدم)؛ «ای فرزندان آدم ». خداوند همه فرزندان آدم اعم از موجود در آن زمان و آیندگان را مخاطب قرار داده است. در وصیت نیز گاهی وصیت کننده علاوه بر فرزندان، فرزندان فرزندانش را که هنوز به دنیا نیامده اند به تقوا و طاعت خدا دعوت می کند.