خطائی بچه. [ خ َ ب َ چ َ / چ ِ ] ( اِ مرکب ) بچه اهل خطا. کنایه از بچه زیبا و خوبروست : تو خطائی بچه ای از تو خطا نیست عجب کآنکه از اهل صوابند خطا نیز کنند.سعدی.
