خط کارمان

دانشنامه عمومی

خط کارمان ( به مجاری: خط Kármán ) خطی فرضی در آسمان در ارتفاع ۱۰۰ کیلومتری ( ۶۲ مایل ) از سطح دریاهای آزاد زمین است.
این خط؛ از دیدگاه هوانوردی، نشان دهندهٔ مرز میان اتمسفر زمین و فضای بیرونی آن است. این تعریف توسط فدراسیون بین المللی هوانوردی ( FAI ) پذیرفته شده، و این فدراسیون عهده دار تنظیم استانداردها و نگاهداری و ثبت رکوردهای بین المللی برای مکانیک پرواز و امور هوانوردی است.
این خط برای قدردانی از تئودوره فون کارمان ( ۱۹۶۳–۱۸۸۱ ) مهندس و فیزیک دان مجارستانی ـ آمریکایی که قبل از هر چیز یک هوانورد و فضانورد فعال نیز بود «خط کارمان» نامیده می شود. او برای نخستین بار از راه محاسبه به این نتیجه رسیده بود که در حدود چنین ارتفاعی جو زمین برای حمایت از پرواز و هوانوردی، بیش از حد نازک می شود. یک وسیلهٔ نقلیهٔ هوایی در این ارتفاع ناچار است که سریعتر از سرعت مداری پرواز کند تا بتواند به اندازهٔ کافی نیروی برا یا ( برداشت آیرودینامیکی ) و ( صرف نظر از نیروی گریز از مرکز ) برای نگهداری خود تولید کند. افزایش ناگهانی دما و تعامل با تابش پرتوهای خورشیدی درست در زیر این خط قرار دارد که خود خط را در درون ترموسفر قرار می دهد.
عکس خط کارمانعکس خط کارمان
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس