خط پاکی

لغت نامه دهخدا

خط پاکی. [ خ َطْ طِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خطی که بعد از فراغ از محاسبه بدست دهند و آنرا مفاصا نیز خوانند و در هندوستان به فارغ خطی شهرت دارد و این از اهل زبان بتحقیق پیوسته. ( آنندراج ) :
دلش بود ز آلودگی در شگفت
ز آلودگان خط پاکی گرفت.
وحید ( از آنندراج ).
دارد خط پاکی بکف از ساده دلیها
دیوانه ما را چه غم از روز حساب است.
صائب ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

خطی که بعد از فراغ از محاسبه بدست دهند و در هندوستان به فارغ خطی شهرت دارد و این از اهل زبان بتحقیق پیوسته .

پیشنهاد کاربران

بپرس