خط تاخیر انالوگ

دانشنامه عمومی

خط تأخیر آنالوگ. یک خط تأخیر آنالوگ، شبکه ای از اجزای الکتریکی است که در به صورت آبشاری متصل شده، که هر عنصر جداگانه باعث ایجاد اختلاف زمانی یا تغییر فاز بین سیگنال ورودی و سیگنال خروجی آن می شود. این بر روی سیگنال های آنالوگ که دامنه آن ها بطور مداوم تغییر می کند، عمل می کند. یک نمونه از قطعه ردیف پیمانه ای است.
خطوط تأخیر آنالوگ در بسیاری از مدارهای پردازش سیگنال استفاده می شود. به عنوان مثال استاندارد تلویزیون پال از یک خط تاخیر آنالوگ برای ذخیره کل خط جاروب تصویر استفاده می کند.
در دهه 1920 از شبکه های نردبان سلفی - خازنی به عنوان خطوط تاخیر آنالوگ استفاده شد. به عنوان مثال، جستجوگر آشکارساز سونار فرانسیس هوبارد در سال 1921 ثبت اختراع شد. [ ۱] هوبارد از این امر به عنوان یک خط انتقال مصنوعی یاد کرد. در سال 1941، جرالد تاونی از شرکت اسپیری ژیروسکپ ثبت اختراع را روی بسته بندی جمع و جور شبکه نردبان سلفی - خازنی ثبت کرد که به صراحت از آن به عنوان خط تأخیر زمانی نام برد. [ ۲]
عکس خط تأخیر آنالوگعکس خط تأخیر آنالوگعکس خط تأخیر آنالوگعکس خط تأخیر آنالوگعکس خط تأخیر آنالوگ
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران