خط راه آهن حجاز ( به عربی: الخط الحدیدی الحجازی ) نام مسیر ریلی در خاورمیانه بود که از دمشق تا مدینه از طریق گذشتن از سرزمین حجاز امتداد داشت و زمان سفر حج را از ۴۰ روز به ۵ روز کاهش می داد. مسیر فرعی راه آهن حجاز، شهر حیفا در اسرائیل را به سوریه و سرزمین های عربی دیگر مرتبط می کرد. خط راه آهن حجاز از سال ۱۹۰۰ تا ۱۹۰۸ میلادی، به فرمان سلطان عبدالحمید دوم، سلطان عثمانی و با هدف اصلی «انتقال زائرین حج به شکلی امن» و به طول ۱۳۰۰ کیلومتر احداث شد. هدف مهم دیگر احداث این خط آهن، بهبود یکپارچگی اقتصادی و سیاسی مناطق عرب نشین دوردست با دولت عثمانی و تسهیل انتقال نیروهای نظامی بوده است.
... [مشاهده متن کامل]
سلطان عبدالحمید دوم، پادشاه عثمانی مخارج ساخت خط راه آهن حجاز را با اختصاص وقف تأمین کرد به طوری که در موقع اتمام این پروژه تمام هزینه آن پرداخت شده بود. مهندسین آلمانی پروژه ساخت خط راه آهن حجاز را برعهده گرفتند. فولاد مورد نیاز ساخت خط آهن از بلژیک تأمین می شد و سپاه عثمانی مسئولیت حفاظت و تدارکات راه آهن حجاز را برعهده داشت.
در طول جنگ جهانی اول، بخشی از مسیر خط حجاز توسط توماس ادوارد لورنس، مشهور به «لورنس عربستان» تخریب و نابود شد.
... [مشاهده متن کامل]
سلطان عبدالحمید دوم، پادشاه عثمانی مخارج ساخت خط راه آهن حجاز را با اختصاص وقف تأمین کرد به طوری که در موقع اتمام این پروژه تمام هزینه آن پرداخت شده بود. مهندسین آلمانی پروژه ساخت خط راه آهن حجاز را برعهده گرفتند. فولاد مورد نیاز ساخت خط آهن از بلژیک تأمین می شد و سپاه عثمانی مسئولیت حفاظت و تدارکات راه آهن حجاز را برعهده داشت.
در طول جنگ جهانی اول، بخشی از مسیر خط حجاز توسط توماس ادوارد لورنس، مشهور به «لورنس عربستان» تخریب و نابود شد.
