( خطآرای ) خطآرای. [ خ َ ] ( نف مرکب ) آرایش دهنده خط. خوشنویسی که چون نویسد با نوشت خود خط را می آراید. کنایه از خوشنویس : یمین تو چو خط آراید آفرین شنوی بر آن یمین خطآرای از یسار و یمین.
سوزنی.
کلک خطآرای تست کرده بسی خلق را با خطر و قدر و جاه با سلب و نان ونام.
سوزنی.
فرهنگ فارسی
( خط آرای ) آرایش دهنده خط خوشنویسی که چون نویسنده با نوشت خود خط را می آراید کنایه از خوشنویس .