خضیعه

لغت نامه دهخدا

( خضیعة ) خضیعة. [ خ َ ع َ ] ( ع اِ ) آواز شکم اسب. ( منتهی الارب ) ( ازتاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از البستان ). || دو گوشت پاره کاواک که آن آواز برآید. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ). || آواز توجبه. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ). آواز سیل و سیلاب. ( یادداشت بخط مؤلف ).

پیشنهاد کاربران

بپرس