خضعه

لغت نامه دهخدا

( خضعة ) خضعة. [ خ َ ع َ ] ( ع اِ ) آواز برخورد تازیانه. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). یقال : سمعت للسیاط خضعة للسیوف بضعة: فالخضعه صوت وقع السیاط و البضعه القطع. ( منتهی الارب ).
خضعه. [ خ ُ ض َ ع َ ] ( ع ص ، اِ ) آنکه با همه کسان فروتنی نماید. || خرمابن رسته ازهسته. || کسی که غلبه کند مر همسران خود را. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس