خضربیک

لغت نامه دهخدا

خضربیک. [ خ َ ض َ ب ِ ] ( اِخ ) دهی از دهستان لکاب بخش ریوش شهرستان کاشمر. واقع در 15هزارگزی شمال باختری ریوش سر راه مالرو ریوش به سنقری. کوهستانی با آب و هوای معتدل و دارای 371 تن سکنه. آب آن از قنات و محصول آنجا غلات و ابریشم و شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).
خضربیک. [ خ ِ ب ِ ] ( اِخ ) ابن جلال الدین. از شاعران قرن نهم هَ. ق. است و او راست : 1- القصیدة النونیة عجالة لیلة او لیلتین. 2- القصیدة النونیة در کلام. ( از کشف الظنون ). رجوع به قاموس الاعلام ترکی تحت خضربک چلبی بن جلال الدین شود.

فرهنگ فارسی

بن جلال الدین از شاعران قرن نهم ه. ق . است و اوراست : ۱ - القصیده النونیه عجاله لیله او لیلتین ۲ - القصیده النونیه در کلام .

پیشنهاد کاربران

بپرس