خضاع. [ خ ِ ] ( ع مص ) نرم کردن سخن. ( از منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). مصدر دیگریست برای مخاضعه. منه : خاضع المراءة خضاعاً؛ ای نرم کرد سخن را برای آن زن. ( منتهی الارب ).
