خصیل
لغت نامه دهخدا
خصیل. [ خ َ ] ( ع اِ ) دم. ذنب. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( ازلسان العرب ). || ج ِ خَصیلة. || ( ص ) مغلوب در قمار. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ).
خصیل. [ خ ُ ص َ ] ( اِخ ) نام جایگاهی است در شام. ( از معجم البلدان ).
فرهنگ فارسی
نام جایگاهی است در شام
گویش مازنی
پیشنهاد کاربران
خصیل جو سبز شده در زمین زراعی است.
خصیل نمی دونم چیه ولی چیز خوبیه حتما امتحانش کنید