خصیف

لغت نامه دهخدا

خصیف. [ خ َ ] ( ع اِ ) خاکستر. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). || ( ص ) نعل دوخته. ( منتهی الارب ). || شیر که برآن جغرات ریخته باشند. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ).
- جبل خصیف ؛ کوه دو رنگ که سیاهی وسپیدی داشته باشند. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ).
- کتیبة خصیف ؛ سپاه برنگ آهن. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس