خصم افکنی. [ خ َ اَک َ ] ( حامص مرکب ) دشمن اندازی. دشمن کشی : بدشمن گرائی بخصم افکنی گشاده بر او بازوی بهمنی.نظامی.ز خصم تو چون مملکت گشت سیربخصم افکنی پای درنه دلیر.نظامی.