خصا

لغت نامه دهخدا

خصا. [ خ ُ ] ( اِخ ) نام جایگاهی است در دیار بنی الیربوع در بین افاق و افیق از نجد. ( از معجم البلدان ).

خصا. [ خ ِص ْ صا ] ( اِخ ) نام قریه ای است بزرگ در نواحی دجیل که سابقاً در گوشه ای از دجیل قرارداشته و فعلا وجود ندارد ولی در ساحل نهر ملک تل قریه ای موسوم به تل خصا معروف است. ( از معجم البلدان ).

فرهنگ فارسی

( مصدر ) اخته کردن خایه کشیدن .
نام قریتی است بزرگ در نواحی دجیل که سابقا در گوشه ای از دجیل قرار داشته و فعلا وجود ندارد ولی در ساحل نهر ملک تل قریه ای موسوم به تل خصا معروفست .

فرهنگ معین

(خَ ) [ ع . خصاء ] (مص م . ) اخته کردن ، خایه کشیدن .

پیشنهاد کاربران

بپرس