خشین پند

لغت نامه دهخدا

خشین پند. [ خ َ پ َ ] ( اِ ) غلیواژ. زغن. گوشت ربا. اخاد. خاد. ( حاشیه فرهنگ اسدی نخجوانی ) :
تا نبود چون همای فرخ کرکس
همچو نباشد قرین باز خشین پند.
فرخی ( از حاشیه فرهنگ اسدی نخجوانی ).
مرحوم دهخدا در این بیت می گویند: ظاهراً خشین صفت باز است و پند تنهابمعنی غلیواژ می باشد. رجوع به پند شود.

فرهنگ فارسی

غلیواژ زغن

پیشنهاد کاربران

بپرس