خشکی بخت. [ خ ُ ی ِ ب َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ادبار و بدبختی. ( آنندراج ). بد طالعی : خشکی بخت فرومایه طلسمی بسته ست کابم از سرگذرد لیک لبم تر نشود.( از آنندراج ).
