خشکه پزی

/xoSkepazi/

لغت نامه دهخدا

خشکه پزی. [ خ ُ ک َ / ک ِ پ َ ] ( اِ مرکب ) دکانی که در آن نان روغنی و نان دوالکه پزند. ( یادداشت بخط مؤلف ). || ( حامص مرکب ) عمل پختن نان روغنی و نان دوالکه. ( یادداشت بخط مؤلف ).

فرهنگ فارسی

عمل و شغل خشک پز . ۲ - ( اسم ) دکان خشکه پز .

دانشنامه آزاد فارسی

خُشکه پزی
از مشاغل سنتی، پختن و فروش انواع نان شیرین تُرد و نرم. ابزار و کارکنانِ خشکه پزی شبیه نانوایی های تافتونی (← نانوایی) است، با این تفاوت که خشکه پز باید به تعداد انواع نان هایی که می پزد، خمیرهایی متفاوت برآورد. انواع خمیر خشکه پزی عبارت اند از خمیر نانی از آرد اعلای سبوس دار، خمیر نان روغنی، خمیر نان شیرمال، خمیر نان قندی و خمیر نان زنجبیلی. نان های نرم خشکه پزی را برای صرف عصرانه تهیه می کنند و درصورت خورده نشدن، به اصطلاح، بیات می شود و از دهان می افتد، اما نان های خشک بیشتر می مانند و جز هنگام عصرانه در ساعت های دیگر نیز صرف می شوند.

پیشنهاد کاربران

بپرس