خشکه هیزم

لغت نامه دهخدا

خشکه هیزم.[ خ ُ ک َ / ک ِ زُ ] ( اِ مرکب ) هیزم خشک :
بگشتند و آتش برافروختند
بدو خشک هیزم همی سوختند.
فردوسی.

پیشنهاد کاربران

بپرس