خشکمازو

لغت نامه دهخدا

خشکمازو. [ خ ُ ] ( اِ مرکب ) شاخه پژمرده و یا شکسته درخت. ( ناظم الاطباء ). خشکمازه. || پوست درخت. ( ناظم الاطباء ). خشکمازه.

پیشنهاد کاربران

بپرس