خشک شنجی

لغت نامه دهخدا

خشک شنجی. [ خ ُ ش َ ] ( حامص مرکب ) فالجی. بی حسی و بیحرکتی عضو. ( یادداشت بخط مؤلف ) :
پیری و درازی و خشک شنجی
گویی به گه آلوده لتره غنجی.
منجیک.

پیشنهاد کاربران

بپرس