خشک ریشان. [ خ ُ ] ( اِ مرکب ) ج ِ خشک ریش. ج ِ خشکریشه ، زخمهایی که از بیرون خشک باشد. ( از غیاث اللغات ) : ینفع [ الاقحوان ]من... و یقشر الخشکریشان و القروح الخبیثه. ( مقاله ٔثانیه از کتاب ثانی قانون ابوعلی چ طهران ص 158 ).
فرهنگ فارسی
جمه خشک ریش جمع خشکریشه زخمهایی که از بیرون خشک باشد .
