خشک خار

لغت نامه دهخدا

خشک خار. [ خ ُ ] ( اِ مرکب ) خار خشک. || آهنی که در بیابان در راه دشمن ریزند تا مانع از عبور سوار و پیاده گردد. ( از ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

خار خشک یا آهنی که در بیابان در راه دشمن ریزند تا مانع از عبور سوار و پیاده گردد .

پیشنهاد کاربران

بپرس