خشونت علیه زنان در ونزوئلا ( انگلیسی: Violence against women in Venezuela ) شامل انواع خشونت علیه زنان در ونزوئلا می شود. به دلیل فساد و بحران در ونزوئلا، مجرمان تحت پیگرد قانونی قرار نمی گیرند. در سال ۲۰۱۴، تنها ۰٫۷ درصد از شکایات رسمی خشونت علیه زنان به محاکمه منتهی شد. پایگاه داده ای متعلق به سازمان ملل در مورد خشونت علیه زنان در ونزوئلا وجود دارد.
... [مشاهده متن کامل]
بحران در ونزوئلا نه تنها به افزایش خشونت فیزیکی مستقیم علیه زنان در این کشور، بلکه به افزایش خشونت غیرمستقیم نیز کمک کرده است. این خشونت غیرمستقیم به دلایل متعدد به طرق مختلف ظاهر می شود. مراقبت های بهداشتی در ونزوئلا یک «امر لوکس و تجمل گرا» است و زنان به طور فزاینده ای قادر به مراقبت از کودکان بدون این حمایت نیستند - به همین دلیل، بیشتر زنان ونزوئلا عقیم شدن را انتخاب می کنند. اقتصاد ضعیف و بحران مهاجرت به این معنی است که زنان مجبور به تن فروشی جنسی می شوند و از این رو در برابر قاچاق جنسی آسیب پذیر هستند. بحران کشور، زنان ونزوئلا را بسیار آسیب پذیرتر از مردان، آسیب پذیرتر در برابر فقر و به ویژه در برابر خشونت کرده است.
لیندا لوایزا، زنی که در سال ۲۰۰۱ مورد تجاوز و شکنجه قرار گرفت، توسط ۵۹ قاضی مختلف نادیده گرفته شد و جلسات دادگاه او ۳۸ بار در طول هفده سال به تعویق افتاد. دولت همچنین کنوانسیون حقوق بشر در سال ۲۰۱۲ را نادیده گرفت و به دادگاه های اجازه می داد که صلاحیت این نهادها و نهادهای مرتبط را نادیده بگیرند. در آوریل ۲۰۲۱، پس از محکوم شدن آلخاندرو سوجو، خواننده ونزوئلایی و عضو گروه Los Colores به سوء استفاده جنسی، چندین اتهام آزار جنسی، از جمله علیه خردسالان، علیه نوازندگان و هنرمندان در ونزوئلا علنی شد. هشتگ YoSíTeCreo# ( #من تو را باور دارم ) در رسانه های اجتماعی ترند شد. در ۲۸ آوریل، وزارت عمومی ونزوئلا تحقیقاتی را علیه آلخاندرو سوجو آغاز کرد.
بحران کنونی در ونزوئلا نه تنها به افزایش خشونت فیزیکی مستقیم علیه زنان در این کشور، بلکه به افزایش خشونت غیرمستقیم نیز کمک کرده است. این خشونت غیرمستقیم به دلایل متعدد به طرق مختلف ظاهر می شود. مراقبت های بهداشتی در ونزوئلا به امری تجملی و لوکس تبدیل شده است و زنان به طور فزاینده ای قادر به مراقبت از کودکان بدون این حمایت نیستند. به همین دلیل، بیشتر زنان ونزوئلایی عقیم شدن را انتخاب می کنند. اقتصاد ضعیف و بحران مهاجرت به این معنی است که زنان مجبور به تن فروش جنسی می شوند و از این رو در برابر قاچاق جنسی آسیب پذیر هستند. بحران اقتصادی، زنان ونزوئلا را بسیار آسیب پذیرتر از مردان، آسیب پذیرتر در برابر فقر و بی توجه تر در برابر خشونت کرده است.
... [مشاهده متن کامل]
بحران در ونزوئلا نه تنها به افزایش خشونت فیزیکی مستقیم علیه زنان در این کشور، بلکه به افزایش خشونت غیرمستقیم نیز کمک کرده است. این خشونت غیرمستقیم به دلایل متعدد به طرق مختلف ظاهر می شود. مراقبت های بهداشتی در ونزوئلا یک «امر لوکس و تجمل گرا» است و زنان به طور فزاینده ای قادر به مراقبت از کودکان بدون این حمایت نیستند - به همین دلیل، بیشتر زنان ونزوئلا عقیم شدن را انتخاب می کنند. اقتصاد ضعیف و بحران مهاجرت به این معنی است که زنان مجبور به تن فروشی جنسی می شوند و از این رو در برابر قاچاق جنسی آسیب پذیر هستند. بحران کشور، زنان ونزوئلا را بسیار آسیب پذیرتر از مردان، آسیب پذیرتر در برابر فقر و به ویژه در برابر خشونت کرده است.
لیندا لوایزا، زنی که در سال ۲۰۰۱ مورد تجاوز و شکنجه قرار گرفت، توسط ۵۹ قاضی مختلف نادیده گرفته شد و جلسات دادگاه او ۳۸ بار در طول هفده سال به تعویق افتاد. دولت همچنین کنوانسیون حقوق بشر در سال ۲۰۱۲ را نادیده گرفت و به دادگاه های اجازه می داد که صلاحیت این نهادها و نهادهای مرتبط را نادیده بگیرند. در آوریل ۲۰۲۱، پس از محکوم شدن آلخاندرو سوجو، خواننده ونزوئلایی و عضو گروه Los Colores به سوء استفاده جنسی، چندین اتهام آزار جنسی، از جمله علیه خردسالان، علیه نوازندگان و هنرمندان در ونزوئلا علنی شد. هشتگ YoSíTeCreo# ( #من تو را باور دارم ) در رسانه های اجتماعی ترند شد. در ۲۸ آوریل، وزارت عمومی ونزوئلا تحقیقاتی را علیه آلخاندرو سوجو آغاز کرد.
بحران کنونی در ونزوئلا نه تنها به افزایش خشونت فیزیکی مستقیم علیه زنان در این کشور، بلکه به افزایش خشونت غیرمستقیم نیز کمک کرده است. این خشونت غیرمستقیم به دلایل متعدد به طرق مختلف ظاهر می شود. مراقبت های بهداشتی در ونزوئلا به امری تجملی و لوکس تبدیل شده است و زنان به طور فزاینده ای قادر به مراقبت از کودکان بدون این حمایت نیستند. به همین دلیل، بیشتر زنان ونزوئلایی عقیم شدن را انتخاب می کنند. اقتصاد ضعیف و بحران مهاجرت به این معنی است که زنان مجبور به تن فروش جنسی می شوند و از این رو در برابر قاچاق جنسی آسیب پذیر هستند. بحران اقتصادی، زنان ونزوئلا را بسیار آسیب پذیرتر از مردان، آسیب پذیرتر در برابر فقر و بی توجه تر در برابر خشونت کرده است.
