خشونت خانگی در کره جنوبی به آزار روانی، جسمی، کلامی یا جنسی یا جرایم خشونت آمیز علیه قربانی در محیط خانوادگی روابط زناشویی و زندگی مشترک گفته می شود. خشونت خانگی خشونت علیه شریک خانوادگی، علیه کودکان و بین خواهر و برادر را توصیف می کند. بر اساس یک نظرسنجی از خشونت خانگی در کره جنوبی در سال ۲۰۱۰، سالمند آزاری ۱۰ درصد، آزار جسمی ۲٫۲ درصد، آزار عاطفی ۹ درصد، آزار اقتصادی ۱٫۲ درصد و بی توجهی ۲٫۵ درصد برآورد شده است. خشونت همسر رایج ترین شکل خشونت خانگی در کره جنوبی است. از هر شش زوج در کره جنوبی، یک زوج بیش از یک بار خشونت فیزیکی از سوی همسر خود را تجربه کرده اند.
... [مشاهده متن کامل]
به عنوان بخشی از فرهنگ کره جنوبی، خشونت زناشویی به جای یک جرم یا موضوع اجتماعی، یک موضوع خصوصی خانوادگی در نظر گرفته می شود. بر این اساس، ۵۰ درصد از بزرگسالان کره ای گفتند که برای خشونت زناشویی با پلیس تماس نخواهند گرفت زیرا «این یک موضوع خانوادگی است. »
دولت کره مدعی است که حذف کلیشه های جنسیتی و خشونت را در اولویت قرار داده است. در سال ۲۰۱۸، کنوانسیون رفع هرگونه تبعیض علیه زنان سازمان ملل متحد از افزایش تلاش های دولت برای بهبود برابری جنسیتی در کره جنوبی با حمایت از حقوق زنان در اشتغال، بهداشت، و آموزش و کاهش خشونت علیه زنان خبر داد. در سال ۲۰۰۹ دولت کره ۲۷٫۱ میلیارد ون از بودجه ملی را برای مجازات و جلوگیری از خشونت خانگی و جنسی هزینه کرد.
طبق تعریف دولت جمهوری کره، جرایم خشونت خانگی به اعمال ضرب و جرح، ترک، سوء استفاده، دستگیری، زندان، ارعاب و غیره بین اعضای خانواده که موجب آسیب جسمی، روحی یا مالی می شود، تعریف می شود. پرونده های خشونت خانگی به عنوان پرونده های ویژه در مرحله تحقیقات و رویه دادگاه رسیدگی می شود.
یکی از عوامل اصلی خشونت خانگی در جمهوری کره وجود پدرسالاری در بسیاری از محیط های خانگی و هژمونی مردسالاری است. سیستم پدرسالاری ( هاجوجه ) ، که قوانین جانشینی را به طرف پدری خانواده اعطا می کند، در کره جنوبی حاکم بود تا اینکه در سال ۲۰۰۵ دولت آن را لغو کرد. در سال ۲۰۰۸ قوانینی برای ثبت خویشاوندی خانوادگی وضع شد و جانشینی پدری به پایان رسید. از آن زمان به بعد، وزیر برابری جنسیتی و خانواده، آموزش خانواده را بر اساس برنامه بهداشت پایه که برابری و شادی را ترویج می کند، هدایت می کند.
... [مشاهده متن کامل]
به عنوان بخشی از فرهنگ کره جنوبی، خشونت زناشویی به جای یک جرم یا موضوع اجتماعی، یک موضوع خصوصی خانوادگی در نظر گرفته می شود. بر این اساس، ۵۰ درصد از بزرگسالان کره ای گفتند که برای خشونت زناشویی با پلیس تماس نخواهند گرفت زیرا «این یک موضوع خانوادگی است. »
دولت کره مدعی است که حذف کلیشه های جنسیتی و خشونت را در اولویت قرار داده است. در سال ۲۰۱۸، کنوانسیون رفع هرگونه تبعیض علیه زنان سازمان ملل متحد از افزایش تلاش های دولت برای بهبود برابری جنسیتی در کره جنوبی با حمایت از حقوق زنان در اشتغال، بهداشت، و آموزش و کاهش خشونت علیه زنان خبر داد. در سال ۲۰۰۹ دولت کره ۲۷٫۱ میلیارد ون از بودجه ملی را برای مجازات و جلوگیری از خشونت خانگی و جنسی هزینه کرد.
طبق تعریف دولت جمهوری کره، جرایم خشونت خانگی به اعمال ضرب و جرح، ترک، سوء استفاده، دستگیری، زندان، ارعاب و غیره بین اعضای خانواده که موجب آسیب جسمی، روحی یا مالی می شود، تعریف می شود. پرونده های خشونت خانگی به عنوان پرونده های ویژه در مرحله تحقیقات و رویه دادگاه رسیدگی می شود.
یکی از عوامل اصلی خشونت خانگی در جمهوری کره وجود پدرسالاری در بسیاری از محیط های خانگی و هژمونی مردسالاری است. سیستم پدرسالاری ( هاجوجه ) ، که قوانین جانشینی را به طرف پدری خانواده اعطا می کند، در کره جنوبی حاکم بود تا اینکه در سال ۲۰۰۵ دولت آن را لغو کرد. در سال ۲۰۰۸ قوانینی برای ثبت خویشاوندی خانوادگی وضع شد و جانشینی پدری به پایان رسید. از آن زمان به بعد، وزیر برابری جنسیتی و خانواده، آموزش خانواده را بر اساس برنامه بهداشت پایه که برابری و شادی را ترویج می کند، هدایت می کند.
