خشنو

لغت نامه دهخدا

خشنو. [ خ ُ ] ( ص ) مخفف خشنود است که راضی و خوشحال باشد. ( برهان قاطع ) ( لغت محلی شوشتر ) :
شدم من باندر زمن بگروید
ز من پاک بدرود و خشنو شوید.
اسدی.
قومی ز فراق او بهایاهای
جمعی بوصال او بهایاهو
آنان بگمان هجر او غمگین
وینان بخیال وصل او خشنو.
( از انجمن آرای ناصری ).

خشنو. [ خ َ ] ( ص ) خُشنو. رجوع به خشنود شود.

فرهنگ معین

(خُ ) (ص . ) خشنود.

فرهنگ عمید

= خشنود

پیشنهاد کاربران

بپرس