خشن بارانی

لغت نامه دهخدا

خشن بارانی. [ خ َ ش َ ] ( اِ مرکب ) جبه ای که درباران می پوشند. ( ناظم الاطباء ). || کلاهی که از گلیم و گیاه و نمد و جز آن که در هنگام باران شبانان و غیر آن بر سردارند. ( آنندراج ). || پارچه کلفتی که شبانان پوشند. ( از ناظم الاطباء ). || کنایه از فلک. ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || کنایه از ابر. ( از ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

جبه ایکه در باران می پوشند یا کلاهی که از گلیم و گیاه و نمده و جز آن که در هنگام باران شبانان و غیر آن بر سر دارند.

پیشنهاد کاربران

بپرس