خشم چروم. [ خ َ چ ُ ] ( اِخ ) [= خشم ] جماعتی از ایل چروم کوه گیلویه آمده در اینجای توطن نموده اند. بنام آنها مشهور گردید دو فرسنگ کمتر میانه شمال و مشرق خشت. اصل خشم حشم بحاء بی نقطه است که ایل و طایفه باشد. ( فارسنامه ابن بلخی ).
فرهنگ فارسی
جماعتی از ایل چروم کوه گیلویه آمده در اینجای توطن نموده اند . بنام آنها مشهور گردید دو فرسنگ کمتر میانه شمال و مشرق خشت .
