کامکاری کو چو خشم خویشتن راند بروم
طوق زرین راکند در گردن قیصر درای.
منوچهری.
بحدی بر دشمنان خشم براند که دوستان را اعتماد بماند. ( گلستان سعدی ).تو گر خشم بر وی نرانی رواست
که خود خوی بد دشمنش در قفاست.
سعدی ( بوستان ).
بر غلامی که طوق خدمت بست خشم بیحد مران و طیره مگیر.
سعدی ( گلستان ).