خشعه. [ خ ُع َ ] ( ع اِ ) قطعه ای از زمین درشت. ( منتهی الارب ) ( ازتاج العروس ). ج ، خُشَع. || توده ای که بلند نباشد. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ). ج ِ خُشَع. خشعه. [ خ ِ ع َ ] ( ع اِ ) کودکی که در شکم مادر باشد و چون مادر بمیرد شکم وی را بدرانند و کودک را بدرآرند. ( از منتهی الارب ) ( از تاج العروس ).
