خشت خشت موش در گوشش رسید
خفت مردی شهوتش کلی رمید.
مولوی ( مثنوی ).
خشت خشت
لغت نامه دهخدا
خشت خشت موش در گوشش رسید
خفت مردی شهوتش کلی رمید.
فرهنگ فارسی
فرهنگ عمید
پیشنهاد کاربران
خش خش. [ خ ِ خ ِ] ( اِ صوت ) حکایت صوت جامه ٔ آهاردار گاه رفتن یا جنبیدن صاحب آن و امثال آن. بانگ جامه ٔ نو و بانگ کاغذو جز آن. خشت خشت. ( یادداشت بخط مؤلف ) :
از آنسو خشخش مخفی ازینسو شق شق مدفون
... [مشاهده متن کامل]
شنو این رمز از قاری سؤال است آن جواب است این.
نظام قاری.
آواز رفتن مار در سقف یا میان کزل و کاه. ( یادداشت بخط مؤلف ) : و خشخش رفتن او [افعی ] همچون خشخش درختان بود که باد بر وی بزد. ( از ذخیره ٔ خوارزمشاهی ) .
از آنسو خشخش مخفی ازینسو شق شق مدفون
... [مشاهده متن کامل]
شنو این رمز از قاری سؤال است آن جواب است این.
نظام قاری.
آواز رفتن مار در سقف یا میان کزل و کاه. ( یادداشت بخط مؤلف ) : و خشخش رفتن او [افعی ] همچون خشخش درختان بود که باد بر وی بزد. ( از ذخیره ٔ خوارزمشاهی ) .
خش خشت. [ خ ِ خ ِ ] ( اِ صوت ) بمعنی خشت خشت است که صدای ورق کاغذ و جامه و آواز شلوار نوپوشیده باشد و جز آن. ( از برهان قاطع ) :
که فرومرد از یکی خش خشت موش.
مولوی.
که فرومرد از یکی خش خشت موش.
مولوی.