خسیفه. [ خ َ ف َ ] ( ع ص ، اِ ) چشم برکنده. ( منتهی الارب ). || چاهی که در زمین سنگناک کنند و آب آن جوش زند و قطع نشود. ج ، خُسُف. ( از منتهی الارب ).
