خسوق. [خ َ ] ( ع ص ) شتر ماده که به سپل زمین را بکاود یا آنکه در رفتن سپل وی منقلب شده در زمین شکاف کند. ( منتهی الارب ). خزوق. ( منتهی الارب ). رجوع به خزوق شود.
فرهنگ فارسی
شتر ماده که بسبل زمین را بکاود یا آنکه در رفتن سبل وی منقلب شده در زمین شکاف کند . خزوق .
