خسروبک. [ خ ُ رَ / رُو ب َ ] ( اِخ ) وی یکی از شعرای متأخر عثمانی است و در زمان محمدعلی پاشا دفترداری مصر کرد و سپس به تنظیم دفترهای سودان پرداخت و بدانجا بود تا آنکه به قاهره عودت کرد و به سال 1249 هَ. ق. درگذشت. این بیت از اوست : اوتورمش بستر ناز اوزره استغنا سریرنده سرگوینده اولان آه واویلایی بیلمز اول. ( از قاموس الاعلام ترکی ج 3 ).
