خسرو پایاب ( زادهٔ ۱۵ مهر ۱۳۲۲ – درگذشتهٔ ۲۲ مهر ۱۳۹۹ ) کارگردان، بازیگر و مدرس تئاتر اهل ایران بود. او به «پدر تئاتر تبریز» شهرت داشت.
خسرو پایاب در ۱۵ مهر ۱۳۲۲ در تبریز متولد شد. او از کودکی به هنر علاقه داشت و از سال ۱۳۳۷ تا ۱۳۴۰، همزمان با تحصیل در دبیرستان فردوسی، با همکاری «قبه زرین» نمایشنامه هایی از جمله: بخاطر مهین، انتقام آر چیب لرو، کلاس هنرپیشگی و حاج آقا وقت دارید را روی صحنه برد. او در قالب سازمان پیش آهنگی نیز نمایشنامه هایی مانند: فداکاران و هیچ وقت دیر نیست را به روی صحنه برد. در همین دوران، او همکاری خود را با ادارهٔ رادیو تبریز آغاز کرد. خسرو پایاب در سال ۱۳۴۶ «گروه هنری آریا» را تشکیل داد و آثاری مانند: پهلوان اکبر می میرد، مستأجر و بهترین بابای دنیا را به اجرا درآورد. او در سال ۱۳۴۸ به عنوان رئیس و مشاور هنری مدیریت استان فعالیت خود را گسترش داد و آثاری مانند: چوب زیر بغل، چوبدست های ورزیل، آخرین نوار کراپ، عاشق گیج، آی با کلاه و آی بی کلاه، قرعه برای مرگ را به روی صحنه برد. او در سال ۱۳۴۸ با اجرای نمایشنامه «غروب در دیاری غریب»، در قالب جشنواره تئاتر دانشگاه های ایران، به موفقی های بیشتری دست یافت. وی از سال ۱۳۶۶ به همراه «گروه هنری نگاه» به اجرای نمایشنامه هایی نظیر: بازرس، زنجیر عدالت، مونترا، دورگه، پهلوان اکبر می میرد، بلبل سرگشته و چشم اندازی از پل پرداخت.
... [مشاهده متن کامل]
خسرو پایاب جدای از فعالیت های نمایشی کلاسیک، آثاری در قالب نمایش های عروسکی و سایه را نیز در تبریز به اجرا درآورد. او که نخستین عضو انجمن نمایش تبریز بود، در جشنواره ها و مسابقات بسیاری حضور داشت. وی در سال ۱۳۶۸ به عنوان بازبین و داور نخستین جشنوارهٔ تئاتر استان آذربایجان شرقی فعالیت داشت و در سال ۱۳۷۳، داور نخستین جشنوارهٔ تئاتر دانشجویی دانشگاه تبریز و همچنین داور ششمین جشنوارهٔ تئاتر آذربایجان شرقی بود. خسرو پایاب در طول زندگی هنری خود به عنوان کارگردان، بازیگر، دکوراتور، چهره پرداز، طراح صحنه و لباس و مدرس تئاتر و تلویزیون فعالیت داشت.
در مراسم اختتامیهٔ بیست و نهمین جشنواره تئاتر استانی آذربایجان شرقی، «نشان تئاتر تبریز» به خسرو پایاب اهدا شد. یک سالن نمایش در تبریز به نام «سالن استاد پایاب» نام گذاری شده است. خسرو پایاب در اختتامیه جشنواره سراسری تئاتر کوتاه ارسباران نیز مورد تجلیل قرار گرفت.
خسرو پایاب در ۱۵ مهر ۱۳۲۲ در تبریز متولد شد. او از کودکی به هنر علاقه داشت و از سال ۱۳۳۷ تا ۱۳۴۰، همزمان با تحصیل در دبیرستان فردوسی، با همکاری «قبه زرین» نمایشنامه هایی از جمله: بخاطر مهین، انتقام آر چیب لرو، کلاس هنرپیشگی و حاج آقا وقت دارید را روی صحنه برد. او در قالب سازمان پیش آهنگی نیز نمایشنامه هایی مانند: فداکاران و هیچ وقت دیر نیست را به روی صحنه برد. در همین دوران، او همکاری خود را با ادارهٔ رادیو تبریز آغاز کرد. خسرو پایاب در سال ۱۳۴۶ «گروه هنری آریا» را تشکیل داد و آثاری مانند: پهلوان اکبر می میرد، مستأجر و بهترین بابای دنیا را به اجرا درآورد. او در سال ۱۳۴۸ به عنوان رئیس و مشاور هنری مدیریت استان فعالیت خود را گسترش داد و آثاری مانند: چوب زیر بغل، چوبدست های ورزیل، آخرین نوار کراپ، عاشق گیج، آی با کلاه و آی بی کلاه، قرعه برای مرگ را به روی صحنه برد. او در سال ۱۳۴۸ با اجرای نمایشنامه «غروب در دیاری غریب»، در قالب جشنواره تئاتر دانشگاه های ایران، به موفقی های بیشتری دست یافت. وی از سال ۱۳۶۶ به همراه «گروه هنری نگاه» به اجرای نمایشنامه هایی نظیر: بازرس، زنجیر عدالت، مونترا، دورگه، پهلوان اکبر می میرد، بلبل سرگشته و چشم اندازی از پل پرداخت.
... [مشاهده متن کامل]
خسرو پایاب جدای از فعالیت های نمایشی کلاسیک، آثاری در قالب نمایش های عروسکی و سایه را نیز در تبریز به اجرا درآورد. او که نخستین عضو انجمن نمایش تبریز بود، در جشنواره ها و مسابقات بسیاری حضور داشت. وی در سال ۱۳۶۸ به عنوان بازبین و داور نخستین جشنوارهٔ تئاتر استان آذربایجان شرقی فعالیت داشت و در سال ۱۳۷۳، داور نخستین جشنوارهٔ تئاتر دانشجویی دانشگاه تبریز و همچنین داور ششمین جشنوارهٔ تئاتر آذربایجان شرقی بود. خسرو پایاب در طول زندگی هنری خود به عنوان کارگردان، بازیگر، دکوراتور، چهره پرداز، طراح صحنه و لباس و مدرس تئاتر و تلویزیون فعالیت داشت.
در مراسم اختتامیهٔ بیست و نهمین جشنواره تئاتر استانی آذربایجان شرقی، «نشان تئاتر تبریز» به خسرو پایاب اهدا شد. یک سالن نمایش در تبریز به نام «سالن استاد پایاب» نام گذاری شده است. خسرو پایاب در اختتامیه جشنواره سراسری تئاتر کوتاه ارسباران نیز مورد تجلیل قرار گرفت.
