خسروشنوم. [ خ ُ رَ / رُو ] ( اِ ) ( لقب ) لقبی بوده است که به زمان ساسانی به کسانی می داده اند که نسبت به شاه خود فداکاری می کردند. ( از ایران در زمان ساسانیان کریستن سن ج 2 ص 432 ).
فرهنگ فارسی
لقبی بوده است که بزمان ساسانی بکسانی می داده اند که نسبت بشاه خود فداکاری می کردند .
