خسرو ارای

لغت نامه دهخدا

( خسروآرای ) خسروآرای. [ خ ُ رَ / رُو ] ( نف مرکب ) آرایش دهنده پادشاه. زیب ملوک. لایق شاهان :
چو بشنید بهرام بالای خواست
یکی جامه خسروآرای خواست.
فردوسی.
فرودآمد از کوه و بالای خواست
یکی جامه خسروآرای خواست.
فردوسی.
هم آنگاه بهرام بالای خواست
یکی مغفر خسروآرای خواست.
فردوسی.

فرهنگ فارسی

( خسرو آرای ) آرایش دهنده پادشاه زیب ملوک

پیشنهاد کاربران

بپرس