خسائیدن. [ خ َ دَ ]( مص ) به دندان ریش کردن. ( صحاح الفرس ) : دریا دو چشم و بر دل آتش همی فزایدمردم میان دریا و آتش چگونه شایدنیش نهنگ دارد دل را همی خسایدندهم که ناگوارد کایدون نه خرد خاید. ( احوال و اشعار رودکی سعید نفیسی ج 3 ص 993 ).