خس و خار

لغت نامه دهخدا

خس و خار. [ خ َ س ُ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) خس و خاشاک ، آشغال. || تیغ. خار. شوک :
وین گل و لاله خاکی که همی روید
با گل دانش پیشت خس وخارستی.

ناصرخسرو.

تن درختی است خرد بار و دروغ و مکر
خس و خار است حذر کن ز خس و خارش.

ناصرخسرو.

خس و خاشاک آشغال

بیلی زن