خزهٔ پوده زار یا پیت ماس ( به انگلیسی: Sphagnum ) سرده ای از خزه ها است که نزدیک به ۳۸۰ گونهٔ پذیرفته شده دارد. از آنجا که این خزه معمولاً در خاک های توربدار ( دارای زغال سنگ نارس ) می روید به نام خزهٔ تورب دار نیز نامیده شده است. در انگلیسی واژهٔ Peat moss و در فارسی واژهٔ پیت ماس نیز در بین مردم برای برای اشاره به این خزه کاربرد دارد؛ و بیشتر به انبوه خشک شده و مردهٔ این خزه اشاره می کند که برای یکی از ترکیبات خاک گلدان به کار می رود. [ ۱]
خزهٔ تورب عمدتاً در شمالِ نیم کرهٔ شمالی در سرزمین های بسیار مرطوب توندرا مانند سرزمین های منتهی به اقیانوس منجمد شمالی مانند نروژ و استونی پدید می آید که گیاهان بزرگ تر به دلیل سرمای شدید و شرایط سخت محیط فرصت رشد در آن پیدا نمی کنند. همچنین در نیم کرهٔ جنوبی در کشور نیوزیلند، جزایر تاسمانی، جنوب شیلی و آرژانتین که دارای تنوع گونه ای بسیار کمتری هستند رشد می کند.
کود این خزه که پیت ماس ( Peat moss ) هم نامیده شده به مادهٔ خشک شدهٔ خاک مانندی گفته می شود که از برگ های خشک شده و مردهٔ گیاه آماده می شود و در مصارف عمومی باغبانی، گلخانه ای و پرورش گل کاربرد دارد. در حال حاضر بیشتر تولیدکنندگان این ماده، در کنار مواد تشکیل دهندهٔ پایه و اصلی خزهٔ پوده دار از مقادیری نیترات، پتاسیم و کلسیم برای غنای بیشتر و تبدیل آن به نوعی کود بهره می گیرند. از نشانه های کیفیت این ماده یکی کیفیت و کمیت عناصر تشکیل دهندهٔ آن و مقادیر نسبی آن ها و دیگری ریزتر بودن دانه های آن است. در ایران رنگ سیاه و تیرهٔ این ماده بیشتر مقبولیت دارد. [ نیازمند منبع]
در مرحله ای از چرخهٔ عمر خزهٔ پوده زار یا خزهٔ تورب که به صورت پوسیده و گیاه خاک درآمده بعد از فشرده شدن به عنوان بهبوددهندهٔ خاک و بسترهای کشت مورد استفاده قرار می گیرد که ظرفیت آبگیری و همچنین ظرفیت جذب مواد مغذی را بالا می برد. همچنین برای خاکِ گیاهانی که برای رشد به رطوبت بالاتری احتیاج دارند مانند بنفشهٔ آفریقایی و در خاک یا بستر کشتی که شن و ماسهٔ بالایی در آن وجود دارد برای بالا بردن میزان ذخیرهٔ آب در خاک کاربرد دارد؛ زیرا که بافت های الیاف گیاه، آب را در خود به مدت بیشتری نگه داشته و خاک را در مجموع مرطوب نگه می دارد. فهرستی از سودمندی های به کارگیری خزهٔ پوده زار این ها هستند:
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفخزهٔ تورب عمدتاً در شمالِ نیم کرهٔ شمالی در سرزمین های بسیار مرطوب توندرا مانند سرزمین های منتهی به اقیانوس منجمد شمالی مانند نروژ و استونی پدید می آید که گیاهان بزرگ تر به دلیل سرمای شدید و شرایط سخت محیط فرصت رشد در آن پیدا نمی کنند. همچنین در نیم کرهٔ جنوبی در کشور نیوزیلند، جزایر تاسمانی، جنوب شیلی و آرژانتین که دارای تنوع گونه ای بسیار کمتری هستند رشد می کند.
کود این خزه که پیت ماس ( Peat moss ) هم نامیده شده به مادهٔ خشک شدهٔ خاک مانندی گفته می شود که از برگ های خشک شده و مردهٔ گیاه آماده می شود و در مصارف عمومی باغبانی، گلخانه ای و پرورش گل کاربرد دارد. در حال حاضر بیشتر تولیدکنندگان این ماده، در کنار مواد تشکیل دهندهٔ پایه و اصلی خزهٔ پوده دار از مقادیری نیترات، پتاسیم و کلسیم برای غنای بیشتر و تبدیل آن به نوعی کود بهره می گیرند. از نشانه های کیفیت این ماده یکی کیفیت و کمیت عناصر تشکیل دهندهٔ آن و مقادیر نسبی آن ها و دیگری ریزتر بودن دانه های آن است. در ایران رنگ سیاه و تیرهٔ این ماده بیشتر مقبولیت دارد. [ نیازمند منبع]
در مرحله ای از چرخهٔ عمر خزهٔ پوده زار یا خزهٔ تورب که به صورت پوسیده و گیاه خاک درآمده بعد از فشرده شدن به عنوان بهبوددهندهٔ خاک و بسترهای کشت مورد استفاده قرار می گیرد که ظرفیت آبگیری و همچنین ظرفیت جذب مواد مغذی را بالا می برد. همچنین برای خاکِ گیاهانی که برای رشد به رطوبت بالاتری احتیاج دارند مانند بنفشهٔ آفریقایی و در خاک یا بستر کشتی که شن و ماسهٔ بالایی در آن وجود دارد برای بالا بردن میزان ذخیرهٔ آب در خاک کاربرد دارد؛ زیرا که بافت های الیاف گیاه، آب را در خود به مدت بیشتری نگه داشته و خاک را در مجموع مرطوب نگه می دارد. فهرستی از سودمندی های به کارگیری خزهٔ پوده زار این ها هستند:
wiki: خزه پوده زار